Eigenlijk wil ik naar bed, maar ik druk nog even een paar keer op de zaptoets en zit ineens in een terugblik op een historische basketballgame, een ESPN-programma over een wedstrijd uit 1979. Het gaat over de finale om het NCAA-kampioenschap tussen Michigan State met Magic Johnson en Indiana State met Larry Bird, blijkbaar een legendarische wedstrijd op collegeniveau en het begin van de March Madness rond de NCAA-kampioenschappen in maart. Zegt Wikipedia.

Omdat ik er een beetje in val verkijk ik me eerst helemaal op Bird. Ik zie in de voorbeschouwing een flits van een blonde gast met de letters Indiana op zijn borst, die een pump-fake maakt en ik denk meteen aan Rik Smits. Beeldkwaliteit laat ook wat te wensen over. Maar het begint te dagen en ik ga er eens even voor zitten.

Basketbal anno 1979, het is een totaal andere sport. Ik keek toen nooit, moet ik zeggen. Ik bedenk me dat ik toen 25 was, dat ik midden in mijn navelstaartijd zat; ik woonde in een afbraakpand in de Pluimstraat, verbouwde mijn groenten in eigen tuin, bediscussieerde de hele wereld in eindeloze sessies en had een krakkemikkig zwart-wit tv-tje. Basketbal deed ik niet aan, dat kwam pas een paar jaar later, toen Harry Kronenberg een groepje oprichtte voor personeel, waar je tenminste nog eens over een dame van 1.64 heen kon schieten.

Ik zie hele korte broekjes, die de lengte van de benen van de mannen benadrukken. Ik zie normaal gebouwde kerels met normale schoudergordels en torso’s. Iets wat voor ons met een beetje je best doen ook nog haalbaar was geweest. Er is geen driepuntslijn, er is geen schotklok en lichamelijk contact zie je bijna niet. Bijna elk contact wordt afgefloten.
Het veld oogt heel simpel, een houten vloer met een paar lijnen, geen commerciële plakplaatjes op de vloer, maar wel een gekleurde bucket, the paint. Er staan continu cheerleaders langs de baseline wat amateuristisch te huppelen, nog niet in die strak geregisseerde Beyonce-shows. ESPN bestaat nog niet.
Johnson heet nog gewoon Earvin, beetje krom in de schouders, maar langer dan ik hem voor ogen had. Zal van dat broekje komen. Bird ziet er heel fout uit, met een raar porno-snorretje. Maar ja, we hebben het natuurlijk wel over de jaren zeventig.

Het spel op zich lijkt wel veel meer op ons eigen basketbal. Het tempo is veel lager en er wordt meer sullig rondgespeeld, zoals wij dat ook wel eens doen. Dat verklaart wel dat ik de wedstrijd niet helemaal weet uit te zitten, daar de ogen toch wel wat zwaar worden. Research leert dat Michigan State, de Spartans, de titel won.

Meer dan 40 jaar geleden, Magic wist nog niet wat hem allemaal te wachten stond in LA, Bird wist wel dat ie naar Boston zou gaan, maar hoe dat zou aflopen was ook nog een vraag. Michael Jordan hadden ze waarschijnlijk nog niet van gehoord en Kobe Bryant begon net rond te kruipen. De punkbeweging kwam opzetten, er zat een normale president in het Witte Huis en John Wayne leefde nog. Net.

Corona, Management Outbreak Teams en total lock-downs waren nog niet aan de orde.
Maar dat is wel heel nostalgisch.

Jans

April 2020