Als wij toch eens koning waren…
Dan hadden we de jeugd niet het basketbal hoeven afnemen. Ze hadden lekker het hele seizoen kunnen trainen en spelen. Waren ze lekker fit gebleven en hadden ze samen met hun basketbalvriendjes zoveel plezier gehad.
Dan hadden we in november de competitie niet stil gelegd. Nee, dan hadden we voor volle tribunes het eerste herenteam aan zitten moedigen, dan hadden we al in maart de bossen bloemen uitgedeeld aan de nog steeds ongeslagen kampioenen en hen de beker overhandigd, dan was het standbeeld voor coach Schildkamp, natuurlijk onder grote belangstelling, inmiddels al geplaatst voor de Diekmanhal, naast dat van bokser Henk Quentemeyer, Europees kampioen halfzwaargewicht in 1947.
Dan hadden we in mei 2020 gewoon ons 14e Amicaltoernooi gespeeld. En drie weken geleden het 15e. Ongetwijfeld waren onze Duitse vrienden niet gekomen. Die moesten natuurlijk thuisblijven van Frau Merkel, logisch tijdens een pandemie. Maar wij zouden koning zijn, en de koning neemt het niet zo nauw met de regels.
Dat deed WA vorig jaar al niet, toen ie op vakantie in Griekenland veel te close met de eigenaar en ober van z’n gezellige restaurantje op de foto ging. Met Max ook natuurlijk. Die de normen ook makkelijk vergeet. Dat deed ie opnieuw niet toen ie op vakantie ging naar Griekenland, terwijl het gewone volk afgeraden werd op vakantie te gaan. Natuurlijk…het mocht, volgens de letter. Maar er bleek nul normbesef uit.
Nu heeft ie weer een scheve schaats gereden. Kan ie nl heel goed, ooit al een hele Elfstedentocht op scheve schaatsen volbracht, serieus knap. In de mooist oranje versierde straat van Nederland, midden in Den Haag, rond gaan lopen vlak voor een wedstrijd van het Nederlands elftal, druk, druk, druk. En gezellig handjes geven. Toffe peer, zeg maar Willy. Wie verzint het? Ja, de straat was een uur voor de wedstrijd nog gecontroleerd op drukte. Gek dat ze er met de benen uithangen als de wedstrijd begint en ook de koning nog eens langskomt. Wie bedenkt niet dat 1,5 meter afstand niet mogelijk zal zijn? En waarom kan de koning een uitgestoken hand even niet vastpakken?
Daarom…als wij toch eens koning waren.
Wat een topseizoen hadden we dan gehad. Wat hadden we veel minder opzeggingen van leden gehad. Wat hadden we een hoop minder gedoe gehad met veranderende regels. Wel weer opstarten, nog even wachten? Wat had de vereniging veel meer geleefd.
Gelukkig zijn wij geen koning. Misschien moet niemand dat maar meer zijn.
Wij hebben ons zeer terecht wel aan de regels gehouden, leden, kader en bestuur.
Hulde aan onszelf.
Leve de republiek!
Jans
Juni 2021